Dobranoc, do jutra, i o nic się nie martw, A noc taka smutna, a wiatr nie na temat. Fragment poezji
Poezja Elizy Segiet daję nadzieję i utrwala fabułę jej życia, rozkłada się na płaszczyźnie rozpostartej między fascynacją a rozczarowaniem. I to jest największa siła jej wierszy, bowiem nadzieja ma kolor szminki na szklance, a rozczarowanie...
Wielkopolanka, absolwentka Politechniki Poznańskiej, od lat mieszka w Holandii gdzie założyła rodzinę. Mąż, Holender, już nie żyje, ma dwóch synów Toma i Nika. Jej tomik podzielony na cykle to nieustający hymn o powadze, pięknie i wartości...
To poezja o własnym sercu i o zwykłych ludziach, którzy są na wyciągnięcie ręki z których, jak pisze autorka, emanuje miłość, dobroć, radość wewnętrzna. Przez to właśnie są wyjątkowi, bo potrafią: przyciągać do siebie jak magnes, słowami,...
W jednym z wierszy poetka napisze, że miłość jest niepokojem, nawet jeśli spełnia się poprzez intymny kontakt czy marzenie o szczęściu i bezpieczeństwie. Podskórnie odczuwana samotność upomina się o swoje prawa, przypomina, że jest, że...
Traktat cyrkowo-metafizyczny. Niekomutatywno-holistyczna powieść Grozy. Zawiera umiarkowany happy end w siedmiu niekompletnych odsłonach.
Tytuł całkowicie oddaje tematykę utworów kiedy , jak pisze autorka najpiękniejsze konwalie milczą, to wtedy serca, jak motyle, delikatnie płyną. Śpiewają swą miłość, wyrażają zachwyt, definiują szczęście. Bez względu na porę roku,...
Subtelna, refleksyjna liryka, z przyrodą w tle, która od czasu do czasu przybiera niepokojące, choć fascynujące kształty, co zresztą dodatkowo ilustrują piękne fotografie wykonane przez autorkę. To równocześnie hymn na cześć swojej małej,...
Wykorzystując jeden z tytułów wierszy autora można by napisać, że cały tomik w dobrym znaczeniu tego słowa jest jak literacka kokaina. Z jednej strony jest to narkotyk, który ma uśmierzyć ból odczuwanej po swojemu rzeczywistości, z drugiej...
Miłość jest jak cień człowieka, szkoda kto dla niej wiek trwoni, kiedy ją gonisz ucieka, kiedy uciekasz goni.